Της
Ζωής Γεωργούλα
Ζωής Γεωργούλα
Ξαφνικά φέτος το φθινόπωρο συνέβη ξανά! Κατά τη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας, αστυνομικοί επισκέφτηκαν σχολεία, που τέλεσαν υπό κατάληψη τις αμέσως προηγούμενες ημέρες, ζητώντας από τη διεύθυνση να καταδώσει τυχόν υποκινητές και να καταδείξει τυχόν αξιόποινες πράξεις. Παράλληλα, έγγραφο εστάλη σε σχολεία, από ορισμένες Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, με τίτλο «Ενδεχόμενη κατάληψη», το οποίο καλούσε τους διευθυντές να «ενημερώσουν εγγράφως το αστυνομικό τμήμα της περιοχής ότι το σχολείο τελεί υπό κατάληψη», ενώ σημείωνε ότι «οι γονείς των καταληψιών – μαθητών είναι υπεύθυνοι για την ασφάλεια του σχολείου» και «ότι η ευθύνη για ό,τι συμβεί επιβαρύνει αυτούς».
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Την προηγούμενη εβδομάδα, πολλά σχολεία ανά την Ελλάδα τελούσαν υπό κατάληψη -γεγονός όχι ασυνήθιστο στις αρχές του σχολικού έτους, αφού πάγια και δομικά αιτήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας δεν ικανοποιούνται δημιουργώντας χρόνιες νόσους στο εκπαιδευτικό σύστημα. Οι καταλήψεις αυτές διευρύνθηκαν αυθόρμητα και αυτόνομα με συνεννοήσεις των ίδιων των μαθητών μέσω του διαδικτύου, αναδείκνυαν προβλήματα παλιά και νέα, οξυμμένα από το μνημόνιο, τον Καλλικράτη και τις πρόσφατες εξαγγελίες του υπουργείου Παιδείας, όπως «το στόχο του υπουργείου να μεταλλαχθεί το σχολείο σε επιχείρηση, που θα παράγει μαθητές, μακριά από οποιαδήποτε γνώση ή μόρφωση», τις εντολές που δόθηκαν «από την έναρξη του έτους στους διευθυντές να είναι αυστηροί με όποιον αντιδράσει στα νέα μέτρα, αποσκοπώντας στην πειθάρχηση και την ποινικοποίηση του μαθητικού και εκπαιδευτικού κινήματος», τις «δαπάνες για τη δημόσια παιδεία που μειώνονται ακόμα περισσότερο, καθώς η χρηματοδότηση μεταβιβάζεται με σταδιακό τρόπο στους ήδη χρεωμένους δήμος»και «το νέο σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια που στοχεύει στη δημιουργία φοιτητών και εργαζομένων πλήρως προσαρμοσμένων στις συνθήκες της αγοράς, ευέλικτους και υπάκουους, χωρίς εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα». Οι καταλήψεις στη διάρκεια της εβδομάδας που πέρασε έπαψαν προσωρινά, σχεδόν σε όλα τα σχολεία.
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Την προηγούμενη εβδομάδα, πολλά σχολεία ανά την Ελλάδα τελούσαν υπό κατάληψη -γεγονός όχι ασυνήθιστο στις αρχές του σχολικού έτους, αφού πάγια και δομικά αιτήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας δεν ικανοποιούνται δημιουργώντας χρόνιες νόσους στο εκπαιδευτικό σύστημα. Οι καταλήψεις αυτές διευρύνθηκαν αυθόρμητα και αυτόνομα με συνεννοήσεις των ίδιων των μαθητών μέσω του διαδικτύου, αναδείκνυαν προβλήματα παλιά και νέα, οξυμμένα από το μνημόνιο, τον Καλλικράτη και τις πρόσφατες εξαγγελίες του υπουργείου Παιδείας, όπως «το στόχο του υπουργείου να μεταλλαχθεί το σχολείο σε επιχείρηση, που θα παράγει μαθητές, μακριά από οποιαδήποτε γνώση ή μόρφωση», τις εντολές που δόθηκαν «από την έναρξη του έτους στους διευθυντές να είναι αυστηροί με όποιον αντιδράσει στα νέα μέτρα, αποσκοπώντας στην πειθάρχηση και την ποινικοποίηση του μαθητικού και εκπαιδευτικού κινήματος», τις «δαπάνες για τη δημόσια παιδεία που μειώνονται ακόμα περισσότερο, καθώς η χρηματοδότηση μεταβιβάζεται με σταδιακό τρόπο στους ήδη χρεωμένους δήμος»και «το νέο σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια που στοχεύει στη δημιουργία φοιτητών και εργαζομένων πλήρως προσαρμοσμένων στις συνθήκες της αγοράς, ευέλικτους και υπάκουους, χωρίς εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα». Οι καταλήψεις στη διάρκεια της εβδομάδας που πέρασε έπαψαν προσωρινά, σχεδόν σε όλα τα σχολεία.
Όπου δεν πίπτει λόγος,
πίπτει καταστολή
πίπτει καταστολή
Ωστόσο, κάποια γραφεία Διευθύνσεων Δευτεροβάθμιας, όπως το 5ο Γραφείο Γ Αθήνας, έσπευσαν να στείλουν εντολή στους διευθυντές των σχολικών μονάδων της περιφέρειάς τους να ενημερώσουν την αστυνομία για τυχόν καταλήψεις. Παράλληλα, αστυνομικοί επισκέφτηκαν σχολεία και κάλεσαν τους καθηγητές να δώσουν πληροφορίες για μαθητές-υποκινητές των καταλήψεων. Επιπλέον, με εισαγγελικό έγγραφο προς τις αρμόδιες αρχές επισημαίνεται ότι «οι διευθυντές και οι λοιποί καθηγητές οφείλουν να παρέμβουν συμβουλευτικά προς τους μαθητές, ώστε αυτοί να αντιληφθούν ότι η συμπεριφορά τους αυτή (κατάληψη και διακοπή λειτουργίας σχολείων) συνιστά αξιόποινη πράξη, η οποία διώκεται αυτεπάγγελτα και τιμωρείται με ποινή φυλάκισης από 6 μήνες έως 5 έτη».
Άμεση ήταν η αντίδραση της ΟΛΜΕ, η οποία αφενός υπογράμμισε τα αιτήματα των μαθητών και ανέδειξε τα προβλήματα που επιφέρει το μνημόνιο στη δημόσια εκπαίδευση. Συγκεκριμένα:
- Οι περικοπές στα κονδύλια των λειτουργικών δαπανών θα δημιουργήσουν προβλήματα στις καθημερινές ανάγκες των σχολείων με συνέπεια (ακόμη μεγαλύτερο από το σημερινό) μέρος του κόστους τους να μεταφερθεί στις οικογένειες.
- Η δραματική μείωση των διορισμών μόνιμων εκπαιδευτικών, σε συνδυασμό με τον τριπλασιασμό του αριθμού των εκπαιδευτικών που υποχρεώθηκαν σε πρόωρη συνταξιοδότηση, έχει ως αποτέλεσμα την ύπαρξη σοβαρών κενών στο διδακτικό προσωπικό.
Το υπουργείο Παιδείας υποστηρίζει πως αντιμετώπισε όλα τα κενά. Η πραγματικότητα όμως είναι πως προσπαθεί να το κάνει αυτό διαλύοντας ή υποβαθμίζοντας εκπαιδευτικούς θεσμούς.
- Δεν θα λειτουργήσει τους θεσμούς αντισταθμιστικής εκπαίδευσης δηλαδή την Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη και την Ενισχυτική Διδασκαλία.
- Υποβαθμίζει σημαντικούς θεσμούς όπως τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας και τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.
- Αναστέλλει τη λειτουργία των ΓΡΑΣΥ στα ΕΠΑΛ, αντί να τα αναβαθμίσει σε Γραφεία ΣΕΠ.
- Παρά τις δηλώσεις της υπουργού Παιδείας στη Βουλή για 25 μαθητές/τμήμα ως ανώτατο όριο και 27 όταν υπάρχουν ανυπέρβλητα κτιριακά προβλήματα, δημιουργούνται εκατοντάδες τμήματα με 28-30 μαθητές. Σε ορισμένες δε περιπτώσεις και πάνω από 30!
- Στα μουσικά, στα καλλιτεχνικά, στα ειδικά σχολεία περιμένουν ακόμα τους καθηγητές ειδικότητας για να διδάξουν τα παιδιά.
- Χιλιάδες καθηγητές θα συνταξιοδοτηθούν μέχρι τις 10 Οκτώβρη και θα αναπληρωθούν με συμβασιούχους.
- Με παράτυπες διαδικασίες επιχειρείται η «διάθεση» καθηγητών/-τριών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, καταπατώντας τις διαδικασίες που προβλέπονται και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Επιπλέον το υπουργείο Παιδείας δεν απαντά στο μεγάλο παιδαγωγικό ερώτημα πώς είναι δυνατόν ένας εκπαιδευτικός που δίδασκε πέρσι, για παράδειγμα στη Γ΄ Λυκείου, φέτος να διδάσκει στην Α΄ Δημοτικού! Χωρίς καμία σχετική επιμόρφωση και παιδαγωγική στήριξη. Το μόνο που ενδιαφέρει το Υπουργείο, είναι η αριθμητική κάλυψη των κενών.
- Στα εργαστήρια πληροφορικής συνωστίζονται ακόμα και 22 μαθητές με ένα καθηγητή και από την άλλη οι καθηγητές πληροφορικής βγαίνουν υπεράριθμοι!
Το μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ, Θέμης Κοτσιφάκης με κείμενό του κατήγγειλε: «Τις τελευταίες ημέρες βρισκόμαστε μπροστά σε μια βιομηχανία κλήσεων διευθυντών σχολείων και εκπροσώπων Συλλόγων Γονέων στα αστυνομικά τμήματα. Καλούνται να καταθέσουν για το τι συμβαίνει στο σχολείο τους με τις καταλήψεις των μαθητών. [...] Ενεργοποιείται για μια ακόμη φορά η επαίσχυντη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που ποινικοποιεί τις κινητοποιήσεις των μαθητών. Πράξη, που από την πρώτη στιγμή οι φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας στο σύνολό τους, έχουν ζητήσει την κατάργησή της. Ανεξάρτητα από το πώς βλέπει κανείς τις κινητοποιήσεις των μαθητών και τους τρόπους προβολής των αιτημάτων τους, οφείλουμε να πούμε καθαρά πως τα εκπαιδευτικά ζητήματα δεν θα λυθούν με τη συνδρομή των αστυνομικών δυνάμεων και των εισαγγελέων».
Η «περίφημη» Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (Ν. 2811/2000) που κυρώθηκε το 1999, αναφέρει ότι ?έχοντας υπόψη την εξαιρετικά επείγουσα ανάγκη να λειτουργήσουν κανονικά τα δημόσια σχολεία, των οποίων η λειτουργία παρεμποδίζεται παράνομα λόγω απρόβλεπτων καταλήψεων σχολικών κτιρίων [...] (αποφασίζεται ότι) η ποινική δίωξη των υπαιτίων ασκείται αυτεπαγγέλτως» Ήρθε ως απάντηση στο κύμα καταλήψεων που προκάλεσε ο νόμος Αρσένη, τότε υπουργού Παιδείας και επανήλθε ενάντια στο μαθητικό κίνημα κατά της αναθεώρησης του άρθρου 16.
Άμεση ήταν η αντίδραση της ΟΛΜΕ, η οποία αφενός υπογράμμισε τα αιτήματα των μαθητών και ανέδειξε τα προβλήματα που επιφέρει το μνημόνιο στη δημόσια εκπαίδευση. Συγκεκριμένα:
- Οι περικοπές στα κονδύλια των λειτουργικών δαπανών θα δημιουργήσουν προβλήματα στις καθημερινές ανάγκες των σχολείων με συνέπεια (ακόμη μεγαλύτερο από το σημερινό) μέρος του κόστους τους να μεταφερθεί στις οικογένειες.
- Η δραματική μείωση των διορισμών μόνιμων εκπαιδευτικών, σε συνδυασμό με τον τριπλασιασμό του αριθμού των εκπαιδευτικών που υποχρεώθηκαν σε πρόωρη συνταξιοδότηση, έχει ως αποτέλεσμα την ύπαρξη σοβαρών κενών στο διδακτικό προσωπικό.
Το υπουργείο Παιδείας υποστηρίζει πως αντιμετώπισε όλα τα κενά. Η πραγματικότητα όμως είναι πως προσπαθεί να το κάνει αυτό διαλύοντας ή υποβαθμίζοντας εκπαιδευτικούς θεσμούς.
- Δεν θα λειτουργήσει τους θεσμούς αντισταθμιστικής εκπαίδευσης δηλαδή την Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη και την Ενισχυτική Διδασκαλία.
- Υποβαθμίζει σημαντικούς θεσμούς όπως τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας και τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.
- Αναστέλλει τη λειτουργία των ΓΡΑΣΥ στα ΕΠΑΛ, αντί να τα αναβαθμίσει σε Γραφεία ΣΕΠ.
- Παρά τις δηλώσεις της υπουργού Παιδείας στη Βουλή για 25 μαθητές/τμήμα ως ανώτατο όριο και 27 όταν υπάρχουν ανυπέρβλητα κτιριακά προβλήματα, δημιουργούνται εκατοντάδες τμήματα με 28-30 μαθητές. Σε ορισμένες δε περιπτώσεις και πάνω από 30!
- Στα μουσικά, στα καλλιτεχνικά, στα ειδικά σχολεία περιμένουν ακόμα τους καθηγητές ειδικότητας για να διδάξουν τα παιδιά.
- Χιλιάδες καθηγητές θα συνταξιοδοτηθούν μέχρι τις 10 Οκτώβρη και θα αναπληρωθούν με συμβασιούχους.
- Με παράτυπες διαδικασίες επιχειρείται η «διάθεση» καθηγητών/-τριών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, καταπατώντας τις διαδικασίες που προβλέπονται και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Επιπλέον το υπουργείο Παιδείας δεν απαντά στο μεγάλο παιδαγωγικό ερώτημα πώς είναι δυνατόν ένας εκπαιδευτικός που δίδασκε πέρσι, για παράδειγμα στη Γ΄ Λυκείου, φέτος να διδάσκει στην Α΄ Δημοτικού! Χωρίς καμία σχετική επιμόρφωση και παιδαγωγική στήριξη. Το μόνο που ενδιαφέρει το Υπουργείο, είναι η αριθμητική κάλυψη των κενών.
- Στα εργαστήρια πληροφορικής συνωστίζονται ακόμα και 22 μαθητές με ένα καθηγητή και από την άλλη οι καθηγητές πληροφορικής βγαίνουν υπεράριθμοι!
Το μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ, Θέμης Κοτσιφάκης με κείμενό του κατήγγειλε: «Τις τελευταίες ημέρες βρισκόμαστε μπροστά σε μια βιομηχανία κλήσεων διευθυντών σχολείων και εκπροσώπων Συλλόγων Γονέων στα αστυνομικά τμήματα. Καλούνται να καταθέσουν για το τι συμβαίνει στο σχολείο τους με τις καταλήψεις των μαθητών. [...] Ενεργοποιείται για μια ακόμη φορά η επαίσχυντη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που ποινικοποιεί τις κινητοποιήσεις των μαθητών. Πράξη, που από την πρώτη στιγμή οι φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας στο σύνολό τους, έχουν ζητήσει την κατάργησή της. Ανεξάρτητα από το πώς βλέπει κανείς τις κινητοποιήσεις των μαθητών και τους τρόπους προβολής των αιτημάτων τους, οφείλουμε να πούμε καθαρά πως τα εκπαιδευτικά ζητήματα δεν θα λυθούν με τη συνδρομή των αστυνομικών δυνάμεων και των εισαγγελέων».
Η «περίφημη» Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (Ν. 2811/2000) που κυρώθηκε το 1999, αναφέρει ότι ?έχοντας υπόψη την εξαιρετικά επείγουσα ανάγκη να λειτουργήσουν κανονικά τα δημόσια σχολεία, των οποίων η λειτουργία παρεμποδίζεται παράνομα λόγω απρόβλεπτων καταλήψεων σχολικών κτιρίων [...] (αποφασίζεται ότι) η ποινική δίωξη των υπαιτίων ασκείται αυτεπαγγέλτως» Ήρθε ως απάντηση στο κύμα καταλήψεων που προκάλεσε ο νόμος Αρσένη, τότε υπουργού Παιδείας και επανήλθε ενάντια στο μαθητικό κίνημα κατά της αναθεώρησης του άρθρου 16.
Ποιος θα αναλάβει
την ευθύνη;
την ευθύνη;
Ωστόσο, το υπουργείο Παιδείας αρνείται οποιαδήποτε οδηγία ή εμπλοκή του σχετικά με την πρόσκληση και την παρουσία της αστυνομίας σε σχολεία, ώστε εύλογα δημιουργούνται ερωτήματα: εφ’ όσον η αστυνομία δεν δρα χωρίς συναίνεση του θεσμικού της προϊστάμενου, από πού δέχτηκε εντολή η αστυνομία για τις «εκπαιδευτικές» της επισκέψεις. Ποια είναι η παράνομη δράση που αναζητείται στο πλαίσιο μιας μαθητικής κατάληψης; Επίσης, από τη στιγμή που το έγγραφο που καλούσε για ενημέρωση της αστυνομίας εστάλη από κάποια και όχι από όλα τα γραφεία της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας, εκκρεμεί και ένα δεύτερο ερώτημα, από ποιον ιθύνοντα νου πηγάζει αυτή η πρωτοβουλία. Δεν θα πρέπει να μείνει ασχολίαστη η επιλογή να εμπλακεί η εισαγγελική αρχή στις καταλήψεις σχολείων και η συγκυρία κατά την οποία επιλέχθηκε να εφαρμοστεί η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (Ν. 2811/2000), η οποία αν και έχει κυρωθεί δεν είχε εφαρμοστεί μέχρι σήμερα. Πίσω από το τρίπτυχο αυτών των ερωτημάτων υπάρχει το έλλειμμα ανάληψης της φυσικής και πολιτικής ευθύνης για την επίκληση και την παρουσία της αστυνομίας σε σχολεία. Κι αν κάποιος θέλει να αφήσει την -αρρωστημένη- φαντασία του να τρέξει, ας αναλογιστεί τι θα μπορούσε να συμβεί αν αιρόταν το πανεπιστημιακό άσυλο.
Για μια πρόγευση...
Μια ιδέα για το πού οδηγεί η πρόσκληση της αστυνομίας στα σχολεία και η «παραινετική» παρέμβαση του εισαγγελέα, μπορούμε να πάρουμε από τη δίκη 105 μαθητών, στις 29 Οκτωβρίου, για συμμετοχή στην κατάληψη του σχολείου τους, τον Οκτώβριο του 2009. Η ΟΛΜΕ κήρυξε τρίωρη στάση εργασίας, 11 π.μ. - 2 μ.μ. ανήμερα της δίκης.από την alfavita.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου