Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Δὲν βλέπω πιὰ τηλεόραση. Δοκιμάστε τὸ κι ἐσεῖς

Εἶναι ὡραῖο τελικὰ ποὺ ἔχω ἀποκλείσει τὴν τηλεόραση ἀπὸ τὴν ζωή μου. Τὸ κατάλαβα γιὰ τὰ καλὰ χθὲς τὸ βράδυ ποὺ τὴν ἄνοιξα, μετὰ ἀπὸ πάρα πολὺ καιρό. Περίπου 6 μῆνες τώρα, δὲν μπαίνω πιὰ στὴν διαδικασία νὰ ἀνοίγω τὴν TV, κάθε φορᾶ ποὺ μπαίνω σπίτι καὶ αὐτὸ ἔχει ἀλλάξει πραγματικὰ τὴν ζωή μου. Κοιμᾶμαι πιὸ εὔκολα, ἔχω λιγότερο ἄγχος, ἔχει φτιάξει πολὺ τὸ κέφι μου καὶ ἡ διάθεσή μου γιὰ ἐπικοινωνία καὶ κοινωνικότητα. Ἔχει ἀνοίξει ὁ ἐγκέφαλός μου, μέχρι καὶ τὸ sex φαίνεται καλύτερο. Οὔτε τὸ τσιγάρο νὰ’κόβα….
Σᾶς τὸ προτείνω νὰ τὸ δοκιμάσετε, ἔστω καὶ γιὰ μερικὲς μέρες. Τὴν τηλεόραση τὴν ἀνοίγω γιὰ ταινίες, γιὰ φωτογραφίες ἀπὸ τὴν κάμερα κτλ. Ἐνημερώνομαι γιὰ τὸ συμβαίνει ἀπὸ τὸ διαδίκτυο. Τὰ τῆς καθημερινότητας καὶ αὐτὰ ποὺ μὲ ἐνδιαφέρουν ἢ τὰ μαθαίνω στὸν ὑπολογιστή, ἢ τὰ ἀφήνω νὰ ἐκτυπωθοῦν καὶ τὰ διαβάζω, πίνοντας καφεδάκι καὶ ἀκούγοντας μουσικὴ & ράδιο, γιὰ νὰ μὴν εἶμαι συνέχεια μπροστὰ στὸ monitor. Χθές, λοιπόν…. εἶπα νὰ ἀνοίξω τὴν TV, ἔτσι γιὰ... ἀλλαγή.
Αὐτὸ εἶχε σὰν ἀποτέλεσμα νὰ μπῶ στὴν διαδικασία του νὰ συνειδητοποιήσω ,τὸ πόσο ἔχω βελτιώσει τὸν τρόπο σκέψης μου καὶ τὸ πόση μιζέρια ἔχω ἀποβάλει ἀπὸ τὴν ζωή μου. Βλέποντας εἰδήσεις σὲ διάφορα κανάλια, ἦταν πασιφανὲς γιὰ ἐμένα πὼς αὐτὰ ποὺ μεταδίδονταν σχετικὰ μὲ τὴ καθημερινότητα ἦταν ψέματα καὶ προκατασκευασμένα. Φανταζόμουν τοὺς ὑποτιθέμενους δημοσιογράφους ποὺ ἔβλεπα, σὲ παράθυρα ἢ μή, σὰν κακόμοιρες παθητικὲς μαριονέτες, ποῦ ἔλεγαν τὸ ποίημα τοὺς ἀνοιγοκλείνοντας τὸ στόμα τους, ἐνῶ στὴν πραγματικότητα μιλοῦσε ὁ θιασάρχης, ποῦ κουνάει τὸ στόμα τους καὶ τὰ χεράκια τους μὲ διαφανῆ πετονιά.
Ἦταν τόσο ἐμφανὲς αὐτό, ποὺ φαινόταν γελοῖο. Παρατηροῦσα τὶς διαφημίσεις. Ἰλουστρασιὸν παρουσιάσεις προϊόντων καὶ ὑπηρεσιῶν, ποῦ στὶς περισσότερες περιπτώσεις μου εἶναι ἐντελῶς ἄχρηστα. Χαμόγελα ὄμορφων προσώπων, φθηνὸ χιοῦμορ καὶ προσπάθεια προσηλυτισμοῦ πελατῶν, λὲς καὶ ἀπευθύνονται σὲ ἀνθρώπους μὲ χαμηλὸ ἐπίπεδο ἀναζήτησης. Πολλὰ πτώματα. Πραγματικά, βλέποντας τηλεόραση, εἶδα πολλοὺς νεκροὺς καὶ αἷμα. Ἰδιαίτερα στὰ χαζὸ-σίριαλ ἀστυνομικοῦ περιεχομένου.
Δὲν μπορῶ νὰ καταλάβω πὼς ἀνέχεται ὁ κόσμος νὰ χάνει τὸν χρόνο του, βλέποντας αὐτὸ τὸ Τούρκικο σίριαλ, Πρέπει μᾶλλον νὰ ὑπάρχει κάποιος λόγος ποῦ τὰ Τούρκικα δὲν μεταφράζονται στὰ Ἑλληνικά, ἐνῶ τὰ Ἱσπανικά, στὰ ἄλλα χαζὸ-σίριαλ, μεταφράζονται στὰ Ἑλληνικά. Μᾶλλον θὰ ἐπιθυμοῦν νὰ συνηθίσουμε τὴν Τουρκικὴ γλώσσα γιὰ κάποιον λόγο…. Φαντάζομαι αὐτοὶ ξέρουν.
Τελικά.. στὴ οὐσία.. χθὲς ἀπὸ τὸ ἀπόγευμα καὶ σχεδὸν μέχρι νὰ κοιμηθῶ, πέρασα τὸν χρόνο μου ὑποτιμώντας τὸν ἑαυτό μου καὶ τὸν τρόπο σκέψης μου, προσθέτοντας μιζέρια καὶ κενὸ στὸν ἐγκέφαλό μου. Σᾶς προτείνω νὰ δοκιμάσετε νὰ ζήσετε χωρὶς τηλεόραση.
Πιστεύω πὼς τὸ γνωρίζετε καὶ οἱ ἴδιοι πὼς θὰ καλυτερέψει ἡ ζωή σας, μία ἀπόφαση εἶναι. Χαίρομαι πολὺ ποὺ συνήθισα νὰ ζῶ χωρὶς τηλεόραση. Σᾶς χαιρετῶ.
Χρῆστος 35 χρονῶν, Ἀθήνα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου