Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Η ΓΑΛΛΙΑ ΞΕΣΗΚΩΝΕΤΑΙ ΚΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΙ ΝΕΟ-ΔΟΣΙΛΟΓΟΥΣ.

Εικοσιπέντε χιλιάδες καταγγελίες στον ΣΔΟΕ από φίλους και συγγενείς για φοροδιαφεύγοντες. Μια άλλη κατηγορία κυνηγάει όποιον ανάβει τσιγάρο στα απαγορευμένα  και τον καρφώνει. Η Γαλλία κατεβαίνει στους δρόμους να διεκδικήσει αυτά που πανε να της αρπάξουν κι η Ελλάδα εκπαιδεύεται δοσίλογος! Και δοσίλογοι τσάμπα. Ανθρωποι που αποφάσισαν να τιμωρήσουν τους "κακούς". Ο γείτονας που κοροϊδεύει την εφορια και ο άθλιος καπνιστής που βρωμίζει το τόπο.

Φυσικά καταγγελίες σε εργοδότες που κάνουν κάθε είδους αυθαιρεσία πάνω στους δούλους τους δεν υπάρχουν. Καταγγελία για κάθε είδους μεγαλο-λαμόγια δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει καν κινητοποίηση για όσους έκλεψαν, κλέβουν και θα κλέβουν ασύστολα το κρατικό χρήμα και τις ζωές των πολιτών.

Στην Ελλάδα του 2010 δεν υπάρχει λαϊκή διαμαρτυρία, εξέγερση, αντίσταση, υπάρχει τοπικό λυντσάρισμα. Μάλλον τα γονίδια των χαφιέδων της κατοχής ήταν τελικά πιο δυνατά από τα γονίδια των ανταρτών. Αλλωστε αυτό είναι οφθαλμοφανές από όλη τη μεταπολεμική ιστορία. Η νοοτροπία της αρπαχτής, του γλυψίματος, του μικροαπατεωνίσκου, του κλεφταράκου της διπλανής πόρτας, του χαφιέ στη δουλειά, στο εργοστάσιο, του λακέ των πολιτικών έθρεψε δέκα εκατομύρια λαό. Φυσικό είναι η πρώτη κίνηση αντίστασης να είναι ένας τιποτένιος χαφιεδισμός ακόμα και χωρίς αντίκρυσμα. Γιατί δεν νομίζω η εφορία και η δημοτική αστυνομία να μοιράζουν λεφτά στους δοσίλογους. (εκτός κι αν συμβαίνει να πάμε κι εμείς να βγάλουμε κανένα φράγκο)

Εντιμοι πολίτες είναι, καθως πρέπει που βγάζουν το άχτι τους. Αγνακτισμένοι με τους κακούς πολίτες που δεν υπακούν στις υποδείξεις. Που κάνουν το κέφι τους ενώ οι ίδιοι τσακίζονται να είναι καλοί και νομοταγείς. Είναι ο νεοδοσιλογισμός που μοιάζει καθήκον. Οχι ρε πουστη δε θα καπνίσεις , όχι ρε πούστη δε θα κλέψεις την εφορία. Θα σε κάνω εγώ άνθρωπο. Τι καλά να κάνανε το ίδιο και στα αφεντικά τους. Τι καλά να είχαν την ίδια ευσυνειδησία να να βγουν στους δρόμους για τους κακούς που μας έχουν μετατρέψει όλους σε καραγκιόζηδες.

Μια ζωή ραγιάς για πάντα ραγιάς. Με τη καμπουρίτσα να προεξέχει στη πλάτη και το χέρι απλωμένο στον αγά. Θα ακολουθήσουν καταγγελίες στους παλιο-καθηγητές που θα απεργούν , στους αλήτες-νέους που κάνουν παράνομες συγκεντρώσεις, στο συμορίτη-συνάδελφο που παρακινεί τους υπόλοιπους για απεργία, στον ύποπτο-γείτονα που αγοράζει ύποπτα βιβλία και τέλος στο παππού που ακούει ακόμα αντάρτικα! Να γίνουμε Τσε είναι σχεδόν αδύνατον, να γίνουμε πάλι όμως περιπτεράδες της γειτονιάς που κάρφωναν στη δικτατορία το γείτονα τι εφημερίδα πήρε είναι πολύ εύκολο. Να καθαρίσουμε τους ανυπότακτους.

Εγώ θα πρότεινα να τους συλαμβάνουμε οι ίδιοι και να τους οδηγούμε στο αυτόφωρο. Κι αν δεν συμορφώνονται να τους ρίξουμε κι ένα χέρι ξύλο. Και φυσικά κάποιος καλός άνθρωπος που θα διαβάσει όσα γράφω θα κουνήσει το κεφάλι γιατί δεν καταλαβαίνω την ουσία των πραγμάτων και δίνω κάλυψη στους κλέφτες και απατεώνες συμπολίτες μου που λυμαίνονται τόσα χρόνια το κράτος. Να απαντήσω λοιπόν προκαταβολικά πως δεν καλύπτω κανέναν. Απλά γελάω να βλέπω τα αρπακτικά να κατασπαράζουν το σπίτι μας να το έχουν καταντήσει ξέφραγο αμπέλι κι εμείς η μοναδική μας επανάσταση να είναι να καρφώσουμε τη γείτονα που βρήκε ευκαιρία να αρπάξει από το αφύλαχτο χωράφι.

Γιατί αν καταντήσουμε έτσι, αύριο  εκείνους που θα ξεσηκωθούν στ΄αλήθεια και θα εκθέσουν τη ζωή τους για το κοινό καλό, θα τους δείξουμε με το δάχτυλο.

Συγνώμη για τη φωτογραφία που μοιάζει υπερβολική και μπορεί να εκνευρίσει τους καθως πρέπει αλλά σιγά σιγά μαθαίνει η κόρη να γίνει πουτάνα. Σιγά σιγά.

από ιστορίες συνομωσίας

1 σχόλιο: