Δόθηκε στη δημοσιότητα χθες η ετήσια έκθεση του 2010 για την κατάσταση της οικονομίας, από το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ (ΙΝΕ ΓΣΕΕ). Στην έκθεση αυτή υπάρχουν πολύ σημαντικά στοιχεία. Το σημαντικότερο όμως όλων, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι το εξής:“Κατά 30% τουλάχιστον θα επιδεινώσουν το βιοτικό επίπεδο των μισθωτών και των συνταξιούχων τα μέτρα λιτότητας που θα γνωρίσουν την προσεχή τριετία, μειώνοντας παράλληλα σημαντικά το επίπεδο ζήτησης και κατανάλωσης”.
Άλλα σημαντικά στοιχεία που τονίζονται στην έκθεση αυτή, και δε χρειάζονται ιδιαίτερα σχόλια, αφού είναι εντελώς κατανοητά και ξεκάθαρα, είναι τα παρακάτω:
-
Τα κύρια χαρακτηριστικά της οικονομικής κρίσης και ύφεσης στην Ελλάδα δεν είναι μόνο το δημόσιο έλλειμμα, το δημόσιο χρέος και το εξωτερικό έλλειμμα. Επιπλέον είναι η έντονη ανισοκατανομή του εισοδήματος, η υψηλή ανεργία, η τεχνολογική και καινοτομική υποβάθμιση της παραγωγικής βάσης της χώρας και η απαξίωση των γνώσεων και των δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού. -
Η πολιτική συρρίκνωσης που απορρέει από το μνημόνιο (κυβέρνηση- ΔΝΤ- ΕΚΤ-ΕΕ) για την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας παρατείνει την ύφεση και δεν προβλέπεται να έχει αποτρεπτικά αποτελέσματα σε σχέση με τη διαχείριση του δημόσιου χρέους. -
Οι μέσες ετήσιες αποδοχές το 2009 στην Ελλάδα ανέρχονταν σε 28.548 ευρώ έναντι 39.562 ευρώ κατά μέσο όρο στην ΕΕ των "15". Μόνο σε τρεις χώρες οι αποδοχές ήταν μικρότερες απ’ ότι στην Ελλάδα (Κύπρος, Σλοβενία, Πορτογαλία). Το 50% των πλήρως απασχολουμένων μισθωτών στην Ελλάδα αμείβονταν το 2009 με ακαθάριστες μηνιαίες αποδοχές μικρότερες των 1550 ευρώ. Η αγοραστική δύναμη του μέσου ακαθάριστου μισθού στην Ελλάδα κατά το 2009 ανερχόταν στο 82,4% του μέσου όρου της ΕΕ των "15". -
Ο κατώτατος μηνιαίος μισθός σε ευρώ στην Ελλάδα συνεχίζει να υστερεί έναντι των κατωτάτων μισθών των πλουσίων χωρών-μελών της ΕΕ και ανέρχεται περίπου στο 60% του κατώτατου μισθού της πρώτης κατηγορίας χωρών ενώ βρίσκεται σε καλύτερη θέση έναντι του αντίστοιχου κατώτατου μισθού της δεύτερης κατηγορίας (Πορτογαλία, Σλοβενία, Μάλτα, Ισπανία). -
Οι μεταβολές της απασχόλησης κατά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας αναδεικνύουν ότι το κύριο βάρος της οικονομικής κρίσης και ύφεσης υφίστανται οι κλάδοι των κατασκευών και της μεταποίησης. Μεγάλη μείωση επίσης υφίστανται οι κλάδοι του εμπορίου και των επαγγελματικών, επιστημονικών, τεχνικών δραστηριοτήτων, ψυχαγωγίας και διασκέδασης και μείωση υφίστανται κλάδοι ηλεκτρισμού, νερού, χρηματο-οικονομικών και ασφαλιστικών δραστηριοτήτων, διοικητικών και υποστηρικτικών δραστηριοτήτων, ορυχείων και λατομείων.
Υπάρχουν όμως και σημαντικές προτάσεις στην έκθεση αυτή, όσον αφορά στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης:
-
Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και η αποτροπή της όξυνσης της κρίσης δανεισμού, χρέους και ανεργίας προϋποθέτει τον ριζικό αναπροσανατολισμό της αναπτυξιακής και οικονομικής πολιτικής στην κατεύθυνση αντικατάστασης της πολιτικής που προωθεί την ευελιξία της εργασίας (μικρο-επίπεδο), την ενίσχυση της προσφοράς και την απελευθέρωση των αγορών (μακρο-επίπεδο) και την κεφαλαιοποίηση του κοινωνικού κράτους (κοινωνικό επίπεδο), από μία πολιτική που θα προωθεί το νέο αναπτυξιακό πρότυπο της ρύθμισης της εργασίας και των εργασιακών σχέσεων (μικρο-επίπεδο), της ενίσχυσης της ζήτησης και της καινοτομικής και παραγωγικής ανάπτυξης διαμέσου της αύξησης των δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων (μακρο-επίπεδο) και της ενδυνάμωσης της αναδιανομής του εισοδήματος και της αναδιανεμητικότητας του κοινωνικού κράτους (κοινωνικό επίπεδο). -
Ο ανταγωνιστικός αποπληθωρισμός στην Ελλάδα θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί με απευθείας μείωση των τιμών χωρίς να θιγούν οι μισθοί, εξαιτίας του γεγονότος ότι τα περιθώρια κέρδους στην χώρα μας είναι αυξημένα έναντι των άλλων ανεπτυγμένων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι δε τόσο αυξημένα ώστε η μείωση τους δεν θα έθιγε ούτε τις επενδύσεις, ούτε την απασχόληση, γιατί το εναλλακτικό όφελος θα παρέμενε μικρότερο της προσδοκώμενης κερδοφορίας από την επένδυση (κερδοφορία που θα παρέμενε υψηλή χάρη στην αύξηση της ζήτησης που θα προέκυπτε από την αγοραστική δύναμη των μισθών). Ο αποπληθωρισμός θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί από την προσαρμογή των περιθωρίων κέρδους στο επίπεδο των άλλων χωρών, δηλαδή διαμέσου μίας ανατροπής της προνομιακής διανομής του προϊόντος σε βάρος της μισθωτής εργασίας.
Δείτε ολόκληρη την έκθεση εδώ, και είμαι σίγουρος ότι θα διαβάσετε πολλά ακόμα ενδιαφέροντα πράγματα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου