O ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
Ιδρυτική Διακήρυξη - ΣΠΙΘΑ Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών - Μίκης Θεοδωράκης
Αγαπητοί φίλοι,
Με την εξαγγελία για τη δημιουργία ενός Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών δεν αποσκοπώ στον σχηματισμό ενός κόμματος ούτε ενός οργανωμένου λαϊκού κινήματος με οργανώσεις, μέλη και ηγεσία. Το μοναδικό μου κίνητρο είναι να βοηθήσω να δημιουργηθεί ένα κίνημα και μια ζύμωση ιδεών, ανεξάρτητα και μακριά από το υπάρχον πολιτικό-κομματικό κατεστημένο, με επίκεντρο τον ανεξάρτητο πολίτη, που αισθάνεται την ανάγκη να αντιδράσει στο σημερινό αδιέξοδο και να συμβάλει με τις όποιες δυνάμεις του στην έξοδο της πατρίδας μας από τη βαθειά κρίση στην οποία μάς οδήγησε η διεθνής κρίση του καπιταλισμού και οι εξαρτημένοι από διεθνή κέντρα εξέχοντες πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι μαζί με το σύνολο του πολιτικού κόσμου, που συμμετείχε ενεργητικά ή παθητικά στον κατήφορο της δημόσιας ζωής από το 1974 έως σήμερα.
Τα προβλήματα που γεννήθηκαν μετά την πτώση της Σοβιετικής Ενωσης και των συμμάχων της και τη μονοπώληση της δύναμης σε στρατιωτικό και οικονομικό επίπεδο από τις ΗΠΑ, που η τεράστια ισχύς τους τις έχει μεταβάλει σε ένα σύγχρονο ιμπεριαλιστικό κράτος, το γεγονός αυτό οδηγεί την ανθρωπότητα σε αναγκαστικές εξελίξεις -είτε με τον πόλεμο είτε με το φόβο του πολέμου είτε με τον οικονομικό εκβιασμό είτε με την οικονομική εξάρτηση- και παραμορφώνει τις κοινωνικές εξελίξεις στον διεθνή χώρο, που επηρεάζουν και οδηγούν τους λαούς είτε σε ολοκληρωτικές καταστροφές είτε σε γενικευμένη κρίση και εθνικά αδιέξοδα.
Η χώρα μας από την εποχή του Εμφυλίου πολέμου βρίσκεται κάτω από συνεχή έλεγχο και εξάρτηση από τις ΗΠΑ.
Η μορφή της ουσιαστικής εξάρτησης που μας έχει επιβληθεί προσδίδει στον χαρακτήρα της πάλης, που καλείται να επωμισθεί ο ανεξάρτητος πολίτης, τα χαρακτηριστικά ενός απελευθερωτικού αγώνα μέσα στις καινούριες συνθήκες της παγκοσμιοποίησης, που πολλές φορές κάνει τον εχθρό αόρατο.
Και γι' αυτόν τον λόγο ακριβώς, η πολυπλοκότητα των προβλημάτων και κυρίως οι μεταμφιέσεις των εξουσιαστών κάνουν δύσκολο έως αδύνατο να αντιμετωπισθεί έτσι απλά, όπως άλλοτε, με ένα δόγμα και λίγα συνθήματα.
Γι' αυτό θα πρέπει ο κάθε ανεξάρτητος πολίτης να προβληματιστεί σοβαρά και υπεύθυνα έως ότου ανακαλύψει τι ακριβώς μας συμβαίνει, πού βρισκόμαστε και γιατί βρισκόμαστε εδώ που βρισκόμαστε, καθώς και σε ποιες δυνάμεις και με ποιους τρόπους θα πρέπει να στηριχτούμε. Κι ακόμα, πώς εμείς μόνοι μας, ο ένας με τον άλλο, θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τη δύναμη που θα μας σώσει. Φτάνει να δούμε ποιοι είναι σήμερα οι εχθροί μας. Οι εχθροί του Λαού και της πατρίδας μας.
Με λίγα λόγια, πιστεύω ότι βρισκόμαστε στην περίοδο που θα πρέπει όλοι μαζί να σκεφτούμε. Να μελετήσουμε, να πληροφορηθούμε, να ψάξουμε και να αποφασίσουμε.
Και γι' αυτό ακριβώς ονομάζω την πρωτοβουλία αυτή «Σπίθα». Μια μικρή σπίθα που ελπίζω να αντέξει στον άνεμο των εχθρών μας, αποζητώντας μιαν άλλη και μιαν άλλη και ακόμα μιαν άλλη σπίθα, έως ότου φουντώσει η καθαρτήρια φωτιά που θα μας σώσει.
Η σημερινή κυβέρνηση εκλέχτηκε τον Οκτώβριο του 2009, μόνο και μόνο γιατί μας διαβεβαίωσε ότι αντίθετα από την κυβέρνηση Καραμανλή που προέβλεπε σκληρές μέρες, πίστευε ότι δεν υπάρχει έλλειψη χρημάτων, θα έπρεπε μόνο να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα ανάπτυξης που θα βγάλει αμέσως τη χώρα από την κρίση.
Στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης ο νυν πρωθυπουργός είχε μάλιστα την ευκαιρία να περιγράψει λεπτομερώς πώς θα επιτευχθεί η αύξηση των μισθών, η ελάττωση της φορολογίας και πώς, με την εφαρμογή ενός λεπτομερούς σχεδίου οικονομικής ανάπτυξης, που είναι έτοιμο, η χώρα θα βαδίσει προς την ευημερία.
Ομως σύντομα αποδείχθηκε, ότι όχι μόνο δεν υπήρχε τέτοιο πρόγραμμα αλλά ούτε σχέδιο διακυβέρνησης, με πλήθος νέων άπειρων υπουργών που αυτοσχεδίαζαν, ενώ οι περισσότεροι δεν ήξεραν τι να κάνουν, αφού τους έλειπε ο συντονισμός. Ενώ γύρω μας φούντωνε απειλητικά η γενική κρίση, που έκανε αναγκαία τη λήψη άμεσων μέτρων, για να μη φτάσουμε στην απόλυτη χρεωκοπία.
Αυτή ήταν κατά την άποψή μου η πιο δραματική και ατυχής στιγμή για τη χώρα μας (δηλαδή οι πρώτοι μήνες της νέας διακυβέρνησης), γιατί χάθηκε πολύτιμος χρόνος, τόσο πολύτιμος, που ήταν πια αδύνατο να επανορθωθεί το κακό.
Αντίθετα η κρίση βάθαινε με ταχείς ρυθμούς κάθε μέρα και πιο πολύ, ώστε να φτάσουμε κάποτε στο κατώφλι της πτώχευσης, χωρίς να υπάρξει η παραμικρή αντίδραση από την κυβέρνηση!
Η αύξηση των spreads
Αραγε, τι θα έπρεπε να κάνει; Κατ' αρχήν να αποκτήσει επαφή με τη σκληρή πραγματικότητα και να σπεύσει να δανειστεί, όπως έκαναν όλες οι κυβερνήσεις από το 1974, με τα συνήθη επιτόκια, ώστε να εξασφαλίσει τουλάχιστον τους μισθούς των υπαλλήλων.
Αντ' αυτού, η κυβέρνηση αγνόησε επιδεικτικά τις ζοφερές εξελίξεις προσπαθώντας μόνο να ρίξει τα βάρη στη Ν.Δ. από κομματική και μόνο εμπάθεια, διχάζοντας έτσι πιο βαθειά τον λαό, ενώ την ίδια στιγμή στην Πορτογαλία, τα δυο μεγάλα κόμματα ένωναν τις δυνάμεις τους, προκειμένου να αντιμετωπίσουν μια κρίση που αφορούσε όλο τον λαό.
Και ενώ από κοινού οι κύριοι Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου και Προβόπουλος δήλωναν δεξιά και αριστερά, σε Ευρώπη, Αμερική και Ασία, πόσο φτωχοί είμαστε και πόσο περισσότερο φτωχοί γινόμαστε κάθε μέρα εξ αιτίας του διπλασιασμού του δημόσιου χρέους από τον Καραμανλή, με αποκλειστικό σκοπό να πλουτίσει ο ίδιος και οι συνεργάτες του, τα περίφημα spreads ανέβαιναν καθημερινά πέντε-πέντε τα σκαλοπάτια, για να καταγράψουν παγκόσμιο ρεκόρ, φτάνοντας στις 1.000 μονάδες!
Ετσι πέρασαν, όπως είπα και πριν, πολύτιμοι μήνες, κατά τους οποίους όχι μόνο δεν κάναμε τίποτα, αλλά βοηθούσαμε με όλες μας τις δυνάμεις ώστε, στο τέλος, οι Τράπεζες να πάψουν να μας δανείζουν κι έτσι να οδηγηθούμε στο δίλημμα «Πτώχευση ή ΔΝΤ».
περισσότερα εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου