Τετέλεσται...

Αλλά όχι. Προτού πετάξετε τη χώρα στο νεκροτομείο -ένα πατημένο σκυλί που εκλιπαρούσε σωτηρία- έχει κάτι να σας πει η οργή της...

Με φωτιές θα σας το πει. Με βλέμματα-πολυβόλα. Με ψήφο άι σιχτίρ. Με ανεπίδοτους λυγμούς, μυστικούς, που γράφουν νυχτιάτικα άνεργους στίχους για τα βιβλία του μέλλοντος και την ποίηση των δρόμων. Κάπως θα σας το πει...
Εσείς, χάλκινα ομοιώματα υπεύθυνων εκπροσώπων, έχετε την αποκλειστική ευθύνη για το χάλι της. Εσείς. Ανεύθυνοι, ανίκανοι, ολίγιστοι, τσιράκια των ξένων, διεκπεραιωτές συμφερόντων. Εσείς γεμίσατε μουντζούρες το τετράδιο της χώρας, και μόλις είδατε ότι ο κόσμος εθίζεται, βολεύεται και συνηθίζει τις ασυνταξίες, σπεύσατε να ενισχύσετε τη βολική για την εξουσία σας εξάρτησή του. Ψέματα, ψιμύθια, μεγαληγορίες και παραμύθια. Μισές αλήθειες, κάποιες φιλότιμες προσπάθειες από αιρετικούς που τους βάλατε νωρίς στο περιθώριο, και ιδού το σαθρό, ετοιμόρροπο ενδιαίτημα κεκοσμημένο με χρυσόσκονη για να κρύβεται το χάος και ο γνόφος... Εσείς, χαρτορίχτρες της κακιάς ώρας, εσείς -με ρουσφέτια και εκβιασμούς, με διορισμούς και δανεικά- συντηρούσατε εξαρτημένο το θηρίο μιας ανορθολογικής κοινωνίας, που βγήκε φοβισμένο από τη φυλακή του εμφυλίου και της χούντας και, μόλις βρήκε ξέφωτο, νόμισε ότι μπορεί να απολαύσει επιτέλους τη χαρά της δημιουργίας και να ελπίζει στην προοπτική των ανοιχτών οριζόντων. Αλλά τι βρήκε μπροστά του; Τη θεσπισμένη ανομία. Την αυθαιρεσία. Την αδικία. Το εική και ως έτυχεν. Την περιφρόνηση από το κράτος. Τη δρομολογημένη διαφθορά. Τους αγύρτες και τους αργυραμοιβούς σε καίρια πόστα. Τις μίζες. Την καταλήστευση της πατρίδας. Τον κυνισμό. Το αέναο ψεύδος... Και ενέδωσε. Συμβιβάστηκε με την ιδέα ότι «έτσι έχουν τα πράγματα». Συνήθισε. Και κατάντησε «καθ' ομοίωσιν», φτάνοντας στο σημείο να συνομολογεί -ένα μέρος του- και να ψιθυρίζει ενοχικά «μαζί τα φάγαμε»... Και σεις, ακατάβλητοι στο υπερώο του ψεύδους, συνεχίζετε τις προκλήσεις. Οτι τάχα πρέπει να μειωθούν κι άλλο οι μισθοί για να σωθεί η οικονομία, κι ας είναι γλίσχρες οι απολαβές, οι μικρότερες (μαζί με την Πορτογαλία) στη ζώνη της Ενωσης... Με την ανερμάτιστη πολιτική σας -με τους «δικούς σας», με την αβελτερία και τη μυωπία σας- μεταβάλατε τις ΔΕΚΟ σε προβληματικό τσίρκο, κι έρχεστε τώρα να πείτε ότι φταίνε τα επιδόματα και οι υψηλοί μισθοί, όταν ξέρετε ότι ψίχουλα είναι οι περικοπές και ότι αλλού είναι το πρόβλημα... Εσείς ξεκάνατε τη Γεωργία. Εσείς αφήσατε τον Τουρισμό στην τύχη του. Εσείς κατασκευάσατε έργα βιτρίνας και ελάχιστες σοβαρές υποδομές. Εσείς βολέψατε τους ιδιώτες, αλλά βυθίσατε το επιχειρείν. Εσείς αφήσατε να βόσκει ακαταδίωκτη η φοροδιαφυγή. Εσείς προστατεύετε τη διαπλοκή. Εσείς αφήσατε τη χώρα δίχως σχέδιο και διόπτρες για το μέλλον... Κι έρχεστε τώρα να κηρύξετε την επανάσταση του αυτονόητου, που επί δεκαετίες περιφρονήσατε επιδεικτικά. Σωτήρες της κακιάς ώρας. Ολετήρες...

πηγή