«Σπάει» η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας
Αντίθετες όλες οι συνδικαλιστικές παρατάξεις - Οργή στελεχών και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, που μιλάνε για «καταστροφή»
Βόμβα μεγατόνων κατά των εργαζομένων, που εξωθούνται με τις ευλογίες της κυβέρνησης-«τρόικας» και λόγω Μνημονίου της ντροπής σε μαζική φτώχεια και δουλεία, έριξε την Τρίτη η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης. Η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας «σπάει», αφού είναι δυνατή και «νόμιμη» (;) κάθε συμφωνία για αμοιβές κάτω από τον κατώτατο μισθό, ενώ σε περίπτωση διαφωνίας των εργαζομένων και διεκδίκησης της ΕΓΣΣΕ «υπάρχουν τα δικαστήρια»! Και η ΓΣΕΕ προσέφυγε κατά συμφωνίας που προβλέπει αυξήσεις κάτω από την ΕΓΣΣΕ.
Σαφείς οι οδηγίες του ΔΝΤ και της «τρόικας», εκπρόσωποι των οποίων θα συναντηθούν στις 15 Νοεμβρίου με τους επικεφαλής του.... υπουργείου (σ.σ.: για να ελέγξουν άραγε μεταξύ άλλων και το νομοσχέδιο που καταργεί την ΕΓΣΣΕ;). Μέχρι την κρίσιμη συνάντηση μεσολαβούν -εκτός εάν προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές- δύο εκλογικές αναμετρήσεις, οπότε τυχόν καταψήφιση των μνημονιακών υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ θα δημιουργήσει προϋποθέσεις για τερματισμό της βάρβαρης επίθεσης κατά των εργαζομένων. Μισθοί ύψους 650 ευρώ για τους τυχερούς που θα πάρουν και σύνταξη των 300 ευρώ σημαίνουν απλώς γενικευμένη εξαθλίωση.
Τελείως συμπτωματικά, η «βόμβα» της κυβέρνησης συνέπεσε με την «εκρηκτική» Τρίτη κατά την οποία δέματα-«στρακαστρούκες» κυκλοφορούσαν στην Αθήνα και σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, που επισκίασαν την κατάργηση ουσιαστικά του πιο βασικού θεσμού προστασίας του εισοδήματος των εργαζομένων.
Σύμφωνα με πληροφορίες μας στην κυβέρνηση έχει ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ των υπουργών με «κοινωνικές ευαισθησίες», οι οποίοι όμως σιωπούν δημοσίως παρότι μιλούν για αναλγησία και παράδοση του κόσμου της εργασίας στην ασυδοσία και στην απληστία των εργοδοτών. Ενώ ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Μιχ. Καρχιμάκης έχει γίνει δέκτης έντονων διαμαρτυριών από συνδικαλιστές και βουλευτές, οι οποίοι, με φόντο ένα διαλυμένο κόμμα και τον εξοργισμένο κόσμο, δεν διστάζουν να μιλούν για «καταστροφή». Και αυτοί όμως σιωπούν δημοσίως, καθώς οι βουλευτές θα βρεθούν ίσως αντιμέτωποι με την περιβόητη «λίστα» αν προκηρυχθούν εκλογές τον Δεκέμβριο.
Και οι τόσο μαχητικοί (σε περιόδους αντιπολίτευσης) συνδικαλιστές που βρίσκονται σήμερα στα έδρανα της Βουλής επειδή ο λαός πείστηκε ότι πάλευαν για τα δικαιώματά του και τους τίμησε με την ψήφο του είναι ώρα να αναλάβουν πια τις ευθύνες τους. Είτε να υπερασπιστούν το περιεχόμενο του νέου αντεργατικού νομοσχεδίου που επεξεργάζεται το υπουργείο Εργασίας είτε να αντισταθούν και να υπερασπιστούν αυτούς που τους ανέδειξαν...
Οι καταστροφικές συνέπειες για τους εργαζομένους (υπάρχει μάλιστα πρόβλεψη και για τη μισθοδοσία παιδιών ηλικίας 15 χρόνων) εξαγρίωσαν ακόμη και τη ΓΣΕΕ, που για πρώτη φορά σε επίσημη ανακοίνωσή της μιλά για την «επαίσχυντη συμφωνία του Μνημονίου» ύστερα από συνεννόηση μεταξύ του προέδρου Γ. Παναγόπουλου (ΠΑΣΚΕ) και του Βαγ. Μπουζούλα (ΔΑΚΕ), ενώ πολύ αιχμηρές ήταν οι δηλώσεις των εκπροσώπων του ΠΑΜΕ (Θ. Κούτρα) και της Αυτόνομης Παρέμβασης (Γ. Γαβρίλη).
Ως προς την κ. Κατσέλη, το επιχείρημα που επιστράτευσε, ότι δηλαδή «η αγορά εργασίας και η οικονομική συγκυρία απαιτούν μεγαλύτερη ευελιξία», μάλλον ατυχές ήταν, γιατί μόλις την περασμένη εβδομάδα πακτωλός δισ. ευρώ κατευθύνθηκε προς τους εργοδότες υπό διάφορες μορφές και αιτιολογίες (απαλλαγή από ασφαλιστικές εισφορές, κάλυψη μέρους μισθολογικού κόστους κ.λπ.). Εξίσου ατυχής και η επισήμανση στην ανακοίνωση της ΓΣΕΕ, σύμφωνα με την οποία «η υπουργός εκπέμπει λάθος μηνύματα».
Πάντως η νέα αντεργατική καταιγίδα που έρχεται αφύπνισε αρκετούς συνδικαλιστές (μέχρι και προέδρους εργατικών κέντρων και ομοσπονδιών), που υποστηρίζουν ότι είναι η ώρα για κήρυξη απεργίας διαρκείας από τη ΓΣΕΕ και στην περίπτωση που δεν είναι πρόθυμη η Συνομοσπονδία να δώσει τη μεγάλη μάχη «να προχωρήσουν οι δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις όπου σχηματίζεται η απαραίτητη πλειοψηφία». Τώρα, αν τα «μεγάλα λόγια» θα γίνουν πράξεις είναι θέμα χρόνου να αποδειχτεί, όμως σε δύο μαζικές ομοσπονδίες εργαζομένων μαθαίνουμε ότι έχουν ληφθεί σχετικές αποφάσεις και οι απεργίες ίσως ξεκινήσουν από τις 15 Νοεμβρίου - και θα είναι σκληρές και με επιπτώσεις.
Επειδή όμως το φαινόμενο των «εξαφανισμένων» ή σιωπηλών (δημοσίως) συνδικαλιστικών στελεχών της ΠΑΣΚΕ έχει προσλάβει διαστάσεις επιδημίας [μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν καταγγελίες από το ΕΚΑ, την ΟΤΟΕ, τη ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, την ΟΜΕ/
ΟΤΕ, την ΟΜΕ ΕΥΔΑΠ, την ΟΙΥΕ (ιδιωτικοί υπάλληλοι) και άλλες δευτεροβάθμιες οργανώσεις ανά την Ελλάδα όπου πλειοψηφεί η ΠΑΣΚΕ, «επειδή πήρε θέση η ΓΣΕΕ με την οποία συμφωνούν» και δεν σήμαναν συναγερμό λόγω των εκλογών], ίσως πρέπει να προκληθεί συζήτηση για να υπενθυμίσει τις βασικές αρχές του συνδικαλισμού.
= «Να πάρουν απάντηση στην κάλπη», υπογραμμίζει η ηγεσία του ΠΑΜΕ, καταγγέλλοντας ότι η κυβέρνηση διά της υπουργού Εργασίας δίνει στους εργοδότες το πράσινο φως για να γενικεύσουν τις συμφωνίες κάτω από την ΕΓΣΣΕ.
= Ενώ η Αυτόνομη Παρέμβαση υπογραμμίζει ότι «η αντιμετώπιση της νέας κυνικής επίθεσης σε βάρος των εργαζομένων μπορεί να επιτευχθεί δημιουργώντας αντιστάσεις παντού στον κάθε εργασιακό χώρο, στον κάθε κλάδο».
Καταγγέλλει ο Μανώλης
Ο γραμματέας συνδικαλιστών φορέων της ΝΔ Γ. Μανώλης (υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Αττικής) σχολιάζει αιχμηρά την κατάργηση της ΕΓΣΣΕ. «Προφανώς η υπουργός Λ. Κατσέλη δεν έχει αντιληφθεί τον ρόλο της και κυρίως σε τι υπουργείο βρίσκεται. Ο ρόλος του υπουργού είναι να είναι εγγυητής της εφαρμογής της εργατικής νομοθεσίας και η προστασία των εργαζομένων».
από την ιδεοπηγή
Μια μέρα μετά τις δηλώσεις Γιούνκερ, ο οποίος ευθέως έθεσε θέμα νέων μέτρων και λίγες μέρες πριν από την επίσκεψη της τρόικας, στις 15 του Νοέμβρη, η κυβέρνηση επιχειρεί να αποκοιμίσει το λαό μπροστά στα χειρότερα που έχει συμφωνήσει με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Ψεύδεται καθώς ισχυρίζεται ότι δε θα θίξει μισθωτούς και συνταξιούχους. Οι νέες δραστικές περικοπές των δαπανών στα νοσοκομεία και στους άλλους οργανισμούς, οι νέες αυξήσεις στο ΦΠΑ και στο πετρέλαιο θέρμανσης, το τεράστιο κρατικό χρέος προς το ΙΚΑ, θα φέρουν νέα βάρη στο λαό, νέες περικοπές στις συντάξεις. Ταυτόχρονα η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η ανεργία, που θεριεύει και η γενίκευση της μερικής - ελαστικής εργασίας, οδηγούν πλατιά τμήματα της εργατικής τάξης σε συνθήκες πείνας και εξαθλίωσης.
ΑπάντησηΔιαγραφή