Η σημερινή κατάσταση

Σχετικά με τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα…

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα στην Ελλάδα είναι πολύ ακραία και δεν σχετίζονται μόνο με την οικονομία,
αλλά πρόκειται για μια γενικότερη ηθική κρίση της κοινωνικής ζωής, με κεντρικό εκφραστή της το πολιτικό και αντιπροσωπευτικό σύστημα.



Πώς φτάσαμε ως εδώ

Οι Ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων 30 χρόνων έχουν αποδειχτεί διεφθαρμένες και σε συνεργασία με αδίστακτους οικονομικούς κύκλους, δισεκατομμύρια ευρώ έχουν κλαπεί από τους πολιτικούς των 2 μεγάλων κομμάτων.

Παράλληλα, η Ελλάδα έχει φτάσει σε οριακό επίπεδο σε σχέση με την οικονομική της προοπτική, καθώς έχει προχωρήσει σε στρατηγικές επιλογές που ανέκοψαν την αναπτυξιακή της πορεία σε τομείς που μπορούσε να λειτουργήσει ανταγωνιστικά (γεωργία, τουρισμό, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλεϊα, κτηνοτροφία, ναυτιλεία κλπ).

Αντιθέτως, τεράστιος εθνικός πλούτος σπαταλήθηκε σε αμυντικές δαπάνες. Η Ελλάδα είναι η 5η χώρα παγκοσμίως σε εισαγωγές όπλων, ενώ ταυτόχρονα οι διαγωνισμοί του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας είναι προστατευμένοι από το «εθνικό απόρρητο» και κατευθύνονται από πολιτικά και στρατιωτικά επιτελεία, που κάθε άλλο παρά εμπιστοσύνη μας εμπνέουν. Υπολογίζεται ότι πάνω από το 20% του σημερινού χρέους προέρχεται από τις αμυντικές δαπάνες.

Η στάση της ΕΕ

Όλες αυτές οι συνθήκες οδήγησαν την Ελλάδα στο χείλος της πτώχευσης και η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε ότι αυτή ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να το εκμεταλλευτεί για δικά της συμφέροντα. Η Ελλάδα είναι ένα παράδεισος εξοπλιστικών αγορών για χώρες σαν τη Γαλλία και τη Γερμανία και έτσι και οι δυο τους διαπραγματεύτηκαν με μεγάλο ενδιαφέρον για την Ελλάδα, κάθε χώρα με το δικό της τρόπο και προσωπείο. Ταυτόχρονα, πολλές κυβερνήσεις της ΕΕ θέλουν να περάσουν πολύ σκληρά και άδικα μέτρα και η απειλή του «Συνδρόμου Ελλάδας» έγινε το καλύτερο δυνατό άλλοθι και μέσο εκφοβισμού.

Και γιατί η ΕΕ χρειαζόταν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο; Καταρχήν για να δραματοποιήσει ακόμα περισσότερο την κατάσταση, αλλά κυρίως για να προβεί σε μέτρα που υπερβαίνουν τη δικαιοδοσία της. Η συμφωνία του Μάαστριχτ εμποδίζει οποιαδήποτε παρέμβαση στον ιδιωτικό τομέα και ταυτόχρονα, με την εμπλοκή του ΔΝΤ η ΕΕ απομάκρυνε από πάνω της την ευθύνη για την αποτελεσματικότητα των μέτρων.

Η αλήθεια για το ΔΝΤ και οι επιπτώσεις στη ζωή μας

Η είσοδος του ΔΝΤ στη χώρα συμβάλει καθοριστικά στην όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, καθώς ενδιαφέρεται μόνο για την ευημερία των οικονομικών δεικτών και όχι των ανθρώπων και συνεπώς αδιαφορεί για τις συνέπειες στους τομείς της ανεργίας και της ποιότητας ζωής που αναμένεται να μειωθεί δραματικά. Το ΔΝΤ είναι το επίσημο όργανο του διεφθαρμένου και άδικου οικονομικού συστήματος στο οποίο ζούμε. Το ΔΝΤ δημιούργησε σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα σχεδόν σε όλα τα κράτη στα οποία ενεπλάκη. Φτώχεια, υψηλότατη ανεργία καθώς και πέρασμα των πιο ζωτικών δημόσιων επιχειρήσεων σε χέρια πολυεθνικών εταιριών (με προτεραιότητα στους τομείς της ύδρευσης, ηλεκτροδότησης, μεταφορών).

Από την άλλη, το οικονομικό πρόβλημα είναι από μόνο του πλέον αρκετά μεγάλο, καθώς η Ελλάδα με το υπέρογκο χρέος των 360 δισ. ευρώ αντιμετωπίζει ουσιαστικά 2 μεγάλες δυσκολίες: την έλλειψη ρευστότητας και τα υπέρογκα ποσά που χρειάζεται να αποπληρώνει το κράτος σε τόκους. Αυτό δημιουργεί προϋποθέσεις για τη συγκέντρωση κεφαλαίων σε όλο και λιγότερους οικονομικούς κολοσσούς που εκμεταλλευόμενοι τη κρίση μπορούν να «διεκδικήσουν»: α) τη μείωση του παραγωγικού κόστους προωθώντας μειώσεις μισθών, απολύσεις και περικοπές στα εργασιακά δικαιώματα β) την απορρόφηση μικρότερων ανταγωνιστικών επιχειρήσεων.

Είναι σαφές ότι η Ελλάδα μπαίνει σε ένα πολύ επώδυνο μονοπάτι. Ξεκινώντας από την περικοπή μισθών και επιδομάτων στο Δημόσιο Τομέα και την αύξηση του κόστους ζωής με μεγάλους έμμεσους φόρους, επηρεάζει δραματικά το σύνολο της οικονομικής αλυσίδας πλήττοντας ουσιαστικά κάθε οικονομική τάξη, πλην των μεγάλων οικονομικών κεφαλαίων. Η μείωση μισθών σε ένα κομμάτι του πληθυσμού θα μειώσει δραματικά την κυκλοφορία πραγματικού χρήματος, προκαλώντας σε όλο και περισσότερους πολίτες αδυναμία να καλύψουν τις τραπεζικές τους οφειλές, με συνέπεια το πέρασμα των περιουσιακών τους στοιχείων στους νόμιμους τοκογλύφους, τις Τράπεζες.

Τί πρέπει να κάνουμε;

Η τωρινή κυβέρνηση έχει προσπαθήσει να πείσει με το ψευτοδίλημμα «ΔΝΤ ή χάος», παρουσιάζοντάς το σαν «μονόδρομο». Από την άλλη πλευρά ο «ΑΟΡΑΤΟΣ» καθημερινός άνθρωπος, αγανακτισμένος πλέον, ζητάει την επιστροφή των κλοπιμαίων και την έξοδο του ΔΝΤ από τη χώρα. Και αυτή είναι σήμερα μία βαθιά κοινωνική ανάγκη που είναι προϋπόθεση προκειμένου να μην οδηγηθούμε σε κοινωνικές εκρήξεις χωρίς όρια.

Σε περιόδους κρίσης οι αληθινές απαντήσεις και οι πραγματικές επαναστάσεις αρχίζουν να παίρνουν μορφή. Σήμερα περισσότερο από ποτέ, η ελληνική κοινωνία δείχνει να κατανοεί την ιστορική κρισιμότητα διεθνών προεκτάσεων που συμβαίνει στο εσωτερικό της. Δείχνει ώριμη να απορρίψει κάθε μορφή βίας και τίθεται απέναντί της από όπου και αν προέρχεται. Καταδικάζει εξίσου την ωμή βία της αστυνομίας και τη βία της κουκούλας και της μολότοφ.

Από την άλλη, χρειαζόμαστε να ωριμάσουμε τις πρακτικές της ενεργής μηβίας μέσω της πολιτικής ανυπακοής, κατανοώντας σταδιακά πως το μέγεθος της δύναμής μας είναι τεράστιο αν συντονιστεί και προσανατολιστεί σε κλιμακούμενες δράσεις που να εμπλέκουν τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών.

Είναι σχεδόν σίγουρο πως και άλλοι Ευρωπαϊκοί λαοί θα ακολουθήσουν τη δική μας μοίρα. Έχουμε την ευκαιρία να αποδείξουμε πως η βία πέρα από ανήθικη είναι αναποτελεσματική. Έχουμε την ευκαιρία να κατευθυνθούμε προς έναν ουσιαστικά δικαιότερο κόσμο. Γιατί η δική μας ανοχή, που επέτρεψε αυτή τη κατάσταση, δείχνει πλέον να έχει εξαντληθεί.

Είμασταν ΑΟΡΑΤΟΙ, αλλά μας ξύπνησαν!!!


πηγή http://www.kosmosxorispolemous.gr/2010/05/shmerinh-katastash/