Τρελάθηκε η κυβέρνηση, χρωστά της Μιχαλούς,
και στα μισά κατέβασε, συντάξεις και μισθούς.
Ήταν που ήταν χαμηλά, ήταν πετσοκομμένα,
τώρα γίνανε κούτσικα, αόρατα, χαμένα.
Τρελός παπάς σας βάφτισε και πιο τρελός νονός,
ποιοί είστε βρε καθήκια,της τρέλας ο Θεός;
Το θέλετε το φτύσιμο κι’ ένα γερό σοπάκι,
γυρίστε και κοιτάξετε της φτώχιας το σοκάκι.
Βράζει, κοχλάζει ο λαός κι’ είν’ έτοιμος ν’ αδράξει
μία σανίδα με καρφιά, στον κώλο να σας μπάσει.
Ποδοπατάτε ιερά, ζωής τα κεκτημένα,
όλα αυτά που κέρδισα στο αίμα βουτηγμένα.
Μα τίποτα δε χάθηκε, φτάνει να σηκωθώ,
κυνήγι να σας πάρω να φύγετε από ‘δω.
Πάτε στο διάλο πονηροί, λαμόγια, τζερεμέδες,
που έξυπνοι το παίζετε μα είστε τενεκέδες.
Ανέχτηκα κι’ ανέχτηκα, μα τώρα πριν κλατάρω,
θα βγω στους δρόμους έτοιμη, με πέτρες να σας πάρω.
Lila Kira
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου