“Άρση της βουλευτικής ασυλίας, τώρα!”

Έντονες συζητήσεις, καταιγιστικές αναρτήσεις και αιχμηρά σχόλια στο διαδίκτυο ανάμεσα σε πολίτες που αποφάσισαν να αντισταθούν στην κρίση. Μια διαδικτυακή παρέα τον περασμένο Μάιο ανάρτησε ένα αίτημα συλλογής υπογραφών για την πλήρη άρση της βουλευτικής ασυλίας και την κατάργηση των νόμων περί ευθύνης υπουργών. Περισσότεροι από 6.000 άνθρωποι έχουν υπογράψει.

“Είμαστε μια ομάδα αγανακτισμένων πολιτών για τα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας σήμερα...”. Η Θεσσαλονικιά Νόρα Χρηστίδου είναι μητέρα δύο ανήλικων παιδιών. Εδώ και καιρό είναι άνεργη. Απογοητευμένη από το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα και τις επιπτώσεις που έχει στην καθημερινότητά της, μοιράστηκε την αγωνία της για το μέλλον και τον προβληματισμό της με ανθρώπους με τους οποίους συνομιλούσε σε διάφορους ιστοχώρους. Η συζήτηση της διαδικτυακής παρέας κατέληξε στη διαπίστωση ότι η οργή από τις τελευταίες εξελίξεις τούς έχει εγκλωβίσει στη ρητορική της γκρίνιας και αποφάσισαν να περάσουν στην αντεπίθεση. Έτσι, πριν από περίπου τρεις μήνες ανάρτησαν ένα αίτημα συλλογής υπογραφών για την άρση της βουλευτικής ασυλίας και την κατάργηση των νόμων περί ευθύνης υπουργών στη διεύθυνση http://gopetition.com/petition/36966.html.

“Κάθε μέρα και χειρότερα”
Η online εκστρατεία συγκέντρωσε την υποστήριξη χιλιάδων χρηστών του διαδικτύου, με αποτέλεσμα σήμερα να έχουν υπογράψει περισσότεροι από 6.000 άνθρωποι. Τα μέλη της συγκεκριμένης ομάδας γνωρίζουν ότι θεωρείται σχεδόν απίθανη η αναθεώρηση του συντάγματος, ωστόσο πιστεύουν ότι ασκούν μια μορφή πίεσης προς τη νομοθετική εξουσία. “Όταν θεσπίστηκε ο νόμος σαφώς και εξυπηρετούσε τον σκοπό του. Στην πορεία όμως παρέκκλινε και σήμερα γίνεται κατάχρηση. Κάτι έπρεπε να κάνουμε!”, τονίζει στη “ΜτΚ” η κ. Χρηστίδου και συμπληρώνει: “Είμαι άνεργη και η κάθε μέρα είναι χειρότερη από την προηγούμενη. Προσωπικά θέλησα να αποδώσω ευθύνες γι’ αυτό που μου συμβαίνει. Κατέληξα λοιπόν ότι η χώρα μου πηγαίνει προς το χειρότερο και γι’ αυτό δεν φταίω εγώ που πάντοτε ήμουν νομοταγής πολίτης. Κάποιος άλλος φταίει για την κατάσταση που επικρατεί στο σπίτι μου”.
Οι αποκαλύψεις των σκανδάλων με πρωταγωνιστές μεγάλα ονόματα της πολιτικής, αλλά και το τεράστιο χρέος της χώρας με τις γνωστές επιπτώσεις, προκάλεσαν αγανάκτηση. “Δεν έχω ακραία συμπεριφορά, γιατί δεν είμαι ακραίος άνθρωπος, αλλά ούτε διαθέτω και την τεράστια πνευματική μόρφωση. Σκέφτομαι με την απλή λογική. Ο σύζυγός μου δουλεύει όλη μέρα σε ένα εργοστάσιο. Πηγαίνω όμως στο σούπερ μάρκετ, και όταν τα παιδιά μου μου ζητούν να τους αγοράσω γλυκό, δεν μπορώ να ανταποκριθώ, γιατί δεν έχω τα χρήματα. Τα κοιτάζω και σκέφτομαι ότι αύριο μεθαύριο θα με ρωτήσουν ‘γιατί το ανεχόσουν;’ ή ‘τι έκανες για να αλλάξεις την κατάσταση;’. Τι θα τους πω; Ότι καθόμουν και παρακολουθούσα τηλεόραση;”, επισημαίνει η Νόρα Χρηστίδου.

e-ξοδος από την κρίση
Σε παρόμοια κατάσταση βρίσκονται και οι υπόλοιποι της ομάδας। Η Βάσω Σιαρλή είναι ιδιωτική υπάλληλος από την Αθήνα. Θέλει να παντρευτεί και να δημιουργήσει οικογένεια, αλλά η υπάρχουσα κατάσταση δεν δημιουργεί συνθήκες για να προχωρήσει, όπως λέει. Ο επίσης Αθηναίος Βασίλης Χρονόπουλος μόλις ολοκλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία και έχει επιδοθεί σε αγώνα δρόμου για εύρεση εργασίας, χωρίς όμως επιτυχία. Ο Θεσσαλονικιός Αχιλλέας Παπαμόσχος αγωνιά για το αν θα καταφέρει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της εποχής, για να μεγαλώσει το ανήλικο σήμερα παιδί του. Στους παραπάνω προστίθενται και ο ιδιωτικός υπάλληλος από τη Ρόδο Κώστας Εμμανουήλ, αλλά και η λογίστρια από το Ηράκλειο Μαρία Χρηστάκη και χιλιάδες ακόμη, όλοι άγνωστοι μεταξύ τους, που ζητούν το αυτονόητο, όπως λένε: δικαιοσύνη για όλους. “Μπορεί να θεωρείται ουτοπικό ή παραζάλη. Θέλω την Ελλάδα που μου έμαθε η μάνα μου: μια ελεύθερη, δημοκρατική χώρα που δίδαξε πολιτισμό. Εγώ μόνο πολιτισμό δεν βλέπω στις μέρες μας. Βλέπω το πρόβλημα στο σπίτι μου, στο ψυγείο μου”, καταλήγει η κ. Χρηστίδου, η οποία σπεύδει να διευκρινίσει ότι δεν ανήκει σε κανέναν κομματικό χώρο. “Κομματικά δεν ανήκουμε πουθενά. Σας το υπογράφω! Προσωπικά, στις προηγούμενες εκλογές ψήφισα ένα πολύ μικρό κόμμα, ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Ήταν μια αντίδραση. Δεν ήθελα να αποποιηθώ το εκλογικό μου δικαίωμα κι ας είχα απογοητευτεί απ’ όλα τα κόμματα της εξουσίας”. Στόχος τους είναι να συγκεντρώσουν περισσότερες υπογραφές και να παραδώσουν το έγγραφο στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, προκειμένου να παρέμβει και να “κάνει ό,τι μπορεί, για να γίνουμε επιτέλους όλοι ίσοι σε αυτήν τη χώρα”.

Πηγή: http://www.makthes.gr/news/reportage/58638/